Afgelegde afstand: 200 kilometers.
Vanmorgen ben ik wakker geworden vol met rode boebeltjes. Ik denk dat het hete bad van gisteren toch niet echt zo goed was voor mij.
Eerst zijn we naar de City market geweest om ontbijt te kopen. Een stokbrood (van gisteren) voor Jonathan en een brood met kaas bovenop gebakken voor mij en tonijnsalade. Mmmmm.
Het weer vandaag is niet zo schitterend. Superbewolkt en zwarte lucht, dreigende thunderstorms en flash floods. Dat belooft dus niet zoveel goeds voor vandaag.
We zijn toch vertrokken naar Death Horse Point, Dit is een park waar je van boven uit een practig zicht hebt op de meanders van de Colorado en de Green river. Je ziet hoe deze rivieren zich diep in de bodem geërodeerd hebben. Verschillende aardlagen komen aan de zijkant van de canyon te voorschijn. Spijtig van het slechte weer, want anders zouden we enorm ver kunnen kijken.
Death horse point wordt zo genoemd omdat de cowboys vroeger de wilde paarden in een van de bochten van de rivier dreven. Ze sloten dan de ene kant af met takken en bomen en de andere kanten werden al afgesloten door enorm diepe afgronden. De paarden konden dus geen kant meer op. Nadat de cowboys zoveel paarden hadden gevangen als ze nodig hadden, lieten ze de andere paarden daar achter. Deze stierven dan van de dorst, terwijl de colorado river zo dicht bij was maar alleen 2000 foot lager stroomde.
Na death horse point zijn we verder gereden naar Canyonlands. Vandaag gingen we een deel van dit park doen, beter bekend als Island in the sky. Hier zie je eigenlijk ongeveer hetzelfde als in het vorige park. Door de erosie ontstaan en afgronden en blijven er andere stukken hoog boven de rest uittoornen. Als dit deel breder is dan het hoog is wordt het een island in the sky genoemd. Aan de zijkant zag je weer de verschillende aardlagen.
We hebben vandaag maar een korte wandeling gedaan van 4 kilometer, omdat de regen toch steeds dreigde en op glibberige, natte rotsen wandelen zagen we niet zitten. Tijdens deze wandeling hoorden we de donder in de verte al rommelen. Gelukkig konden we ze nog droog tot een einde brengen. Onderweg stopten we bij twee uitkijkpunten over upheavel dome. Een ronde “krater” waarin veel ouder gesteente naar boven gekomen is. Hoe dit ontstaan is weten ze nog niet. De geologen denken nu aan de inslag van een meteoriet eeuwen geleden.
Net na de wandeling begon het te regenen. We zijn nog gestopt bij enkele viewpoints, maar door de wolken en de regen was er niet veel te zien. Het begon ook steeds harder te regenen, dus hielden we het park maar voor bekeken.
Tijdens onze terugweg zagen we nog vele flash floods. Doordat het hier zo weinig regent en de grond vooral uit rotsen bestaat kan er weinig water indringen. Het water moet toch ergens heen en stroomt van de rotsen naar beneden. Op sommige plaatsen ontstaan dan zelfs tijdelijke watervallen. Erg indrukwekkend om te zien.
Terug in het motel hebben we eerst een doucheke gepakt en dan zijn we gaan eten in de Moab brewery, ons aangeraden door de man van het motel. En hij had gelijk, de zalm was er overheerlijk. (de beste zalm die jonathan ooit heeft gegeten zegt hij: blackened salmon fillet.)
Hopelijk wordt het morgen beter weer, zijn mijn boebeltjes weg (ze zijn intussen ook beginnen jeuken....) en houdt mijn gerepareerde schoen het verder vol.
Vanmorgen ben ik wakker geworden vol met rode boebeltjes. Ik denk dat het hete bad van gisteren toch niet echt zo goed was voor mij.
Eerst zijn we naar de City market geweest om ontbijt te kopen. Een stokbrood (van gisteren) voor Jonathan en een brood met kaas bovenop gebakken voor mij en tonijnsalade. Mmmmm.
Het weer vandaag is niet zo schitterend. Superbewolkt en zwarte lucht, dreigende thunderstorms en flash floods. Dat belooft dus niet zoveel goeds voor vandaag.
We zijn toch vertrokken naar Death Horse Point, Dit is een park waar je van boven uit een practig zicht hebt op de meanders van de Colorado en de Green river. Je ziet hoe deze rivieren zich diep in de bodem geërodeerd hebben. Verschillende aardlagen komen aan de zijkant van de canyon te voorschijn. Spijtig van het slechte weer, want anders zouden we enorm ver kunnen kijken.
Death horse point wordt zo genoemd omdat de cowboys vroeger de wilde paarden in een van de bochten van de rivier dreven. Ze sloten dan de ene kant af met takken en bomen en de andere kanten werden al afgesloten door enorm diepe afgronden. De paarden konden dus geen kant meer op. Nadat de cowboys zoveel paarden hadden gevangen als ze nodig hadden, lieten ze de andere paarden daar achter. Deze stierven dan van de dorst, terwijl de colorado river zo dicht bij was maar alleen 2000 foot lager stroomde.
Na death horse point zijn we verder gereden naar Canyonlands. Vandaag gingen we een deel van dit park doen, beter bekend als Island in the sky. Hier zie je eigenlijk ongeveer hetzelfde als in het vorige park. Door de erosie ontstaan en afgronden en blijven er andere stukken hoog boven de rest uittoornen. Als dit deel breder is dan het hoog is wordt het een island in the sky genoemd. Aan de zijkant zag je weer de verschillende aardlagen.
We hebben vandaag maar een korte wandeling gedaan van 4 kilometer, omdat de regen toch steeds dreigde en op glibberige, natte rotsen wandelen zagen we niet zitten. Tijdens deze wandeling hoorden we de donder in de verte al rommelen. Gelukkig konden we ze nog droog tot een einde brengen. Onderweg stopten we bij twee uitkijkpunten over upheavel dome. Een ronde “krater” waarin veel ouder gesteente naar boven gekomen is. Hoe dit ontstaan is weten ze nog niet. De geologen denken nu aan de inslag van een meteoriet eeuwen geleden.
Net na de wandeling begon het te regenen. We zijn nog gestopt bij enkele viewpoints, maar door de wolken en de regen was er niet veel te zien. Het begon ook steeds harder te regenen, dus hielden we het park maar voor bekeken.
Tijdens onze terugweg zagen we nog vele flash floods. Doordat het hier zo weinig regent en de grond vooral uit rotsen bestaat kan er weinig water indringen. Het water moet toch ergens heen en stroomt van de rotsen naar beneden. Op sommige plaatsen ontstaan dan zelfs tijdelijke watervallen. Erg indrukwekkend om te zien.
Terug in het motel hebben we eerst een doucheke gepakt en dan zijn we gaan eten in de Moab brewery, ons aangeraden door de man van het motel. En hij had gelijk, de zalm was er overheerlijk. (de beste zalm die jonathan ooit heeft gegeten zegt hij: blackened salmon fillet.)
Hopelijk wordt het morgen beter weer, zijn mijn boebeltjes weg (ze zijn intussen ook beginnen jeuken....) en houdt mijn gerepareerde schoen het verder vol.
1 comment:
Good words.
Post a Comment