Afgelegde afstand: 97 kilometers.
Moe Moe Moe... Vandaag zijn we niet te laat opgestaan, maar ook niet te vroeg. Om negen uur vertrokken we uit het Motel richting Arches. Blijkbaar was de ingang van Arches slechts 2 miles verwijderd van ons Motel. We zijn, naar onze gewoonte, meteen naar het einde van het park gereden, om vandaaruit alles te bezichtigen op de terugrit. Het eerste wat op het menu stond was de tocht naar Landscape Arch. De tocht was niet zo lang en er moest ook niet al te veel geklommen worden. Landscape Arch was, als eerste arch, zeer indrukwekkend groot en fragiel. Hij was meer dan 300 foot breed, met andere woorden, je kan er een voetbalveld onder plaatsen. Enkele jaren geleden was er iemand die bij toeval aan het filmen was toen een stuk van de boog naar beneden kwam. Ik denk dat dat een kans is van één op enkele miljoenen... Op die manier worden de bogen steeds een stukje dunner en groter. En op de duur storten ze volledig in.
Van hieruit leek het niet ver naar enkele bogen die verderop het plan lagen: Wall Arch, Navajo Arch en Partition Arch. Het was een extra kilometerke verder, maar het bleek een enorm lastige en moeilijke klim te zijn. Maar het was de moeite waard: bij Navajo Arch kon je even van het pad af een moeilijke klim maken die je bovenop een soort van paddestoel bracht. Van daarop had je een prachtig zicht over het park, en kon je zelf Landscape Arch zien vanaf de achterkant. Prachtig! Partition Arch was een afgelegen boog waaronder een meertje was. Terug naar de staart van de trail kwamen we ook nog Pine tree Arch en Tunnel Arch tegen. Deze vielen wat tegen als je de andere hiermee vergelijk, maar we mogen natuurlijk niet verwend zijn hé...
Terug naar de auto voor onze volgende stop: Sand Dune Arch. Dt was een arch die midden tussen enkele grote stenen “pannenkoeken” ligt. Prachtig om te zien, maar we zijn het precies al wat gewoon geworden wat het wauw-gevoel komt precies niet meer terug.
Onze volgende stopplaats langs de Scenic Drive is Fiery Furnace. Een serieuze tegenvaller als je het vergelijkt met de rest. Op de uitlg staat wel dat het prachtig is met de kleuren van de ondergaande zon. Kan best zijn...
Iets verderop was er Salt Valley Overlook: diet gaf een prachtig overzicht op de Salt Valley: een vallei die vroeger eigenlijk een berg was. Onder die berg was er een dikke zoutlaag die door de regen volledig werd weggespoeld, waardoor de berg is ingestort en een vallei is geworden. Wat er zo speciaal is aan de vallei is dat het precies is ingekleurd door iemand met een doos vol kleurenpotloden!
Op naar Delicate Arch: het staatssymbool van Utah! Eerst gingen we naar de twee viewpoints wandelen om te zien of het de moeite waard was om de grote en zware wandeling te doen tot aan Delicat Arch. Het leek ons wel de moeite waard, en dus gingen we de tocht wagen. Aan het begin van de tocht wordt elke wandelaar gewaarschuwd: je moet goede stapschoenen dragen, minstens 2 tot 4 liter water drinken om de wandeling, en oppassen voor de afgronden. De tocht was enkele kilometers lang klimmen, maar het loonde echt wel de moeite! De Arch was prachtig en je had hier een prachtig zicht op de ganse vallei. Er was daarboven ook net een klas aangekomen dat een 4-daagse in het park had. Het was ongelofelijk om die gastjes daar te zien rondrennen, terwijl je weet dat als je valt de kans groot is dat je het niet meer zal kunnen verdervertellen... Er is daar namelijk nergens een vlak stuk: alles is er schuin tot zeer schuin en je moet steeds voorzichtig zijn want anders schuif je de dieperik in...
Op het einde van de terugweg kwamen we nog twee dingen tegen: enkele petroglyfen van tussen 1650 en 1850 en een houten hut van een familie die er zich vestigde op het einde van de 19e eeuw. Verbazingwekkend dat de hut nog in zo’n goede toestand was!
De wandelingen begonnen intussen hun tol te eisen: we waren beiden redelijk uitgeput na ruim 13 kilometer wandelingen (waarvan heel wat stevig klimwerk!). We waren intussen ook reeds halfweg de terugrit langs de Scenic Drive en het was reeds half vijf. De rest van het park hebben we dan maar tegen sneltempo en redelijk passief gedaan: vooral bezichtigen vanuit de viewpoints...
Eerst kwamen we panorama point tegen. Daarna reden we doorheen de Garden of Eden met verschillende uitzichten: Ham Rock, Windows Section, Double Arch,...
Terug op de Scenic Drive was hetvolgende interessante de Balanced Rock: een indrukwekkend grote steen die balanceert op een veel kleinere steel... Vlak ernaast was er nog zo een steen, maar deze is dertig jaar geleden naar beneden gekomen... iets wat ooit ook het lot van deze steen zal zijn.
Ondertussen waren we bijna aan het einde van onze rit: we zagen nog de Petrified Dunes, de Tower of Babel, The Organ, Sheep Rock (dat vermoedelijk vroeger een arch was...), de Three Gossips, La Sal Mounteins en Park Avenue.
We waren allebei opgelucht dat de rit over was, want ondertussen waren we allebei redelijk uitgeput.
We zijn meteen doorgereden naar een tankstation en naar de City Market waar we onze voorraad Mountain Dew en water hebben ingeslaan. Iets verderop hebben we dan gestopt bij een Mexicaans restaurant. Hier hebben we een Margarita gedronken en een Fajita gegeten. Doordat we die dag nog maar weinig hadden gegeten (behalve enkele bokes met choko en wat salty crackers) waren we allebei een beetje tipsy van de cocktail.
Terug in het hotel hebben we een paar minuutjes in het bubbelbad gezeten, dat spijtig genoeg veel te warm was, en daarna een duik in het zeer frisse zwembad! Na een deugddoende douche zijn we dan maar in bed gekropen.
Moe Moe Moe... Vandaag zijn we niet te laat opgestaan, maar ook niet te vroeg. Om negen uur vertrokken we uit het Motel richting Arches. Blijkbaar was de ingang van Arches slechts 2 miles verwijderd van ons Motel. We zijn, naar onze gewoonte, meteen naar het einde van het park gereden, om vandaaruit alles te bezichtigen op de terugrit. Het eerste wat op het menu stond was de tocht naar Landscape Arch. De tocht was niet zo lang en er moest ook niet al te veel geklommen worden. Landscape Arch was, als eerste arch, zeer indrukwekkend groot en fragiel. Hij was meer dan 300 foot breed, met andere woorden, je kan er een voetbalveld onder plaatsen. Enkele jaren geleden was er iemand die bij toeval aan het filmen was toen een stuk van de boog naar beneden kwam. Ik denk dat dat een kans is van één op enkele miljoenen... Op die manier worden de bogen steeds een stukje dunner en groter. En op de duur storten ze volledig in.
Van hieruit leek het niet ver naar enkele bogen die verderop het plan lagen: Wall Arch, Navajo Arch en Partition Arch. Het was een extra kilometerke verder, maar het bleek een enorm lastige en moeilijke klim te zijn. Maar het was de moeite waard: bij Navajo Arch kon je even van het pad af een moeilijke klim maken die je bovenop een soort van paddestoel bracht. Van daarop had je een prachtig zicht over het park, en kon je zelf Landscape Arch zien vanaf de achterkant. Prachtig! Partition Arch was een afgelegen boog waaronder een meertje was. Terug naar de staart van de trail kwamen we ook nog Pine tree Arch en Tunnel Arch tegen. Deze vielen wat tegen als je de andere hiermee vergelijk, maar we mogen natuurlijk niet verwend zijn hé...
Terug naar de auto voor onze volgende stop: Sand Dune Arch. Dt was een arch die midden tussen enkele grote stenen “pannenkoeken” ligt. Prachtig om te zien, maar we zijn het precies al wat gewoon geworden wat het wauw-gevoel komt precies niet meer terug.
Onze volgende stopplaats langs de Scenic Drive is Fiery Furnace. Een serieuze tegenvaller als je het vergelijkt met de rest. Op de uitlg staat wel dat het prachtig is met de kleuren van de ondergaande zon. Kan best zijn...
Iets verderop was er Salt Valley Overlook: diet gaf een prachtig overzicht op de Salt Valley: een vallei die vroeger eigenlijk een berg was. Onder die berg was er een dikke zoutlaag die door de regen volledig werd weggespoeld, waardoor de berg is ingestort en een vallei is geworden. Wat er zo speciaal is aan de vallei is dat het precies is ingekleurd door iemand met een doos vol kleurenpotloden!
Op naar Delicate Arch: het staatssymbool van Utah! Eerst gingen we naar de twee viewpoints wandelen om te zien of het de moeite waard was om de grote en zware wandeling te doen tot aan Delicat Arch. Het leek ons wel de moeite waard, en dus gingen we de tocht wagen. Aan het begin van de tocht wordt elke wandelaar gewaarschuwd: je moet goede stapschoenen dragen, minstens 2 tot 4 liter water drinken om de wandeling, en oppassen voor de afgronden. De tocht was enkele kilometers lang klimmen, maar het loonde echt wel de moeite! De Arch was prachtig en je had hier een prachtig zicht op de ganse vallei. Er was daarboven ook net een klas aangekomen dat een 4-daagse in het park had. Het was ongelofelijk om die gastjes daar te zien rondrennen, terwijl je weet dat als je valt de kans groot is dat je het niet meer zal kunnen verdervertellen... Er is daar namelijk nergens een vlak stuk: alles is er schuin tot zeer schuin en je moet steeds voorzichtig zijn want anders schuif je de dieperik in...
Op het einde van de terugweg kwamen we nog twee dingen tegen: enkele petroglyfen van tussen 1650 en 1850 en een houten hut van een familie die er zich vestigde op het einde van de 19e eeuw. Verbazingwekkend dat de hut nog in zo’n goede toestand was!
De wandelingen begonnen intussen hun tol te eisen: we waren beiden redelijk uitgeput na ruim 13 kilometer wandelingen (waarvan heel wat stevig klimwerk!). We waren intussen ook reeds halfweg de terugrit langs de Scenic Drive en het was reeds half vijf. De rest van het park hebben we dan maar tegen sneltempo en redelijk passief gedaan: vooral bezichtigen vanuit de viewpoints...
Eerst kwamen we panorama point tegen. Daarna reden we doorheen de Garden of Eden met verschillende uitzichten: Ham Rock, Windows Section, Double Arch,...
Terug op de Scenic Drive was hetvolgende interessante de Balanced Rock: een indrukwekkend grote steen die balanceert op een veel kleinere steel... Vlak ernaast was er nog zo een steen, maar deze is dertig jaar geleden naar beneden gekomen... iets wat ooit ook het lot van deze steen zal zijn.
Ondertussen waren we bijna aan het einde van onze rit: we zagen nog de Petrified Dunes, de Tower of Babel, The Organ, Sheep Rock (dat vermoedelijk vroeger een arch was...), de Three Gossips, La Sal Mounteins en Park Avenue.
We waren allebei opgelucht dat de rit over was, want ondertussen waren we allebei redelijk uitgeput.
We zijn meteen doorgereden naar een tankstation en naar de City Market waar we onze voorraad Mountain Dew en water hebben ingeslaan. Iets verderop hebben we dan gestopt bij een Mexicaans restaurant. Hier hebben we een Margarita gedronken en een Fajita gegeten. Doordat we die dag nog maar weinig hadden gegeten (behalve enkele bokes met choko en wat salty crackers) waren we allebei een beetje tipsy van de cocktail.
Terug in het hotel hebben we een paar minuutjes in het bubbelbad gezeten, dat spijtig genoeg veel te warm was, en daarna een duik in het zeer frisse zwembad! Na een deugddoende douche zijn we dan maar in bed gekropen.
No comments:
Post a Comment